Odżywianie się ma na celu dostarczenie do organizmu niezbędnych substancji, zapewniających przeżycie. Ta podstawowa definicja wydaje się być prosta i klarowna. Wchodząc jednak w szczegóły żywienia, zaczyna się zauważać pewne utrudnienia. Jeśli nie możesz poradzić sobie samodzielnie z dietą to tu przychodzę z pomocą.

 

Rolą dietetyka jest manipulacja składnikami diety, wprowadzenie nowych składników diety lub eliminacja składników z diety tak aby osiągnąć cele żywieniowe. Przy czym cel nie uświęca środków. Pacjenci muszą być w pełni zaangażowani w podejmowanie wszelkich decyzji dotyczących własnej przyszłości żywieniowej. Dietetyk dzieli się swoją najlepszą wiedzą i nie podejmuje decyzji za pacjenta.

Jak wygląda współpraca w moim gabinecie we Wrocławiu lub online? Do opisu w krótkich słowach opieki dietetycznej możemy użyć 3 pytania, które w kolejnych krokach przyświecają dietetykowi: co? co teraz? co dalej?

Pierwsze pytanie: co?

 

 

Drugie pytanie: co teraz?

 

Interwencja żywieniowa, może opierać się na samej edukacji lub edukacji i przygotowaniu indywidualnego planu żywieniowego. Podstawą interwencji dietetycznej jest historia leczenia, występujące objawy i schorzenia, stan fizjologiczny i psychiczny. Każdy z tych czynników ma wpływ na styl życia a przez to składniki pokarmowe i dania, które włączymy do diety.

Edukacja pacjenta jest zawsze niezbędnym elementem. Ucząc się jesteśmy w stanie wprowadzać świadomie zmiany, dokonywać wyborów. Pozwala to być pacjentowi samodzielnym a nikt nie lubi naruszania własnej autonomii.

W przypadkach, kiedy edukacja nie jest wystarczająca i niezbędna jest pomoc matematycznych umiejętności dietetyka przygotowywany jest plan żywieniowy. Jest on dobrym wyborem dla osób np.

• z nadwagą: pozwala kontrolować spożywane kalorie przy zapewnieniu podaży na odpowiednim poziomie witamin, składników mineralnych czy błonnika podczas odchudzania,
• z dną moczanową, kiedy można pilnować bezpiecznego zakresu spożywanych puryn w ciągu dnia. Pomaga to w zapobieganiu wystąpienia ataków bólowych,
• z niewydolnością nerek przez kontrolę ilości białka w diecie. Odpowiednia ilość białka zapewnia bezpieczeństwo organizmu z możliwość jego rozwoju i nie powstaniu niedożywienia przy jednoczesnym „oszczędzaniu nerek”

Po obraniu drogi edukacji lub wsparciu codziennej diety przez plan żywieniowy nadchodzi czas na samodzielną praktykę i próbę odnalezienia się wśród zmian ustalonych podczas wizyty.

Przechodzimy od edukacji do wprowadzenia zmian, które jednocześnie przyniosą ulgę i nie będą restrykcyjne. Nigdy nie zaczynamy zmian od restrykcyjnych zaleceń. Sprawdzamy stopień po stopniu co pomoże pacjentowi z jak najmniejszym uszczerbkiem dla różnorodności codziennej diety.

Trzecie pytanie: co dalej?

 

I tak nadchodzi czas wizyty kontrolnej, 3 pytania „co dalej”, na której sprawdzamy czy nastąpiła poprawa np. czy zmniejszyła się np. dokuczliwość zgag, czy poranna glikemia się wyrównała, czy zmniejszył się obwód pasa lub masa ciała. Rozmawiamy na temat zmian ustalonych podczas wcześniejszej wizyty, np. godzin posiłków, czy udało się je wprowadzić, które zmiany okazały się nie trafione lub trudne do wprowadzenia. W miarę potrzeb i możliwości szukamy nowych rozwiązań dla występującego problemu.

 

 

Informacje zawarte w tekście mają charakter ogólnoinformacyjny, nie powinny być wykorzystywana jako substytut bezpośredniej porady medycznej. Przed zastosowaniem skonsultuj się z dietetykiem lub wykwalifikowanym personelem medycznym.